(:για να δούμε τι θα κάνει η yafka..)

"Λέμε πως πολεμούμε για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός χρεοκόπησε μια και καλή, με τούτον το πόλεμο. Η γερμανία είναι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και τα καμώματα της τέλεια ευρωπαϊκά, δηλαδή επιστημονικά. Μας σκοτώνουν, μας εξαρθρώνουν, μας ερημώνουν σύμφωνα με όλα τα καμώματα της επιστήμης... Δεν έχουμε να σώσουμε τίποτε από αυτόν τον πολιτισμό, ας πάει στα καλλιά του: έχουμε να σώσουμε μόνο τον άνθρωπο, αν μπορούμε".

(Γιώργος Σεφέρης, τότε, κάπου εκεί στα 1942.)

Ναι, τα πάντα συμπίπτουν.Tο κάπου εκεί του Σεφέρη με το 'κάπου εδώ' των Usurum. Φαίνεται ότι είναι σφάλμα να υποθέτεις την ύπαρξη ενός απόλυτου ιστορικού χρόνου: υπάρχουν διαφορετικές εποχές, έστω κι αν είναι παράλληλες..
 Οι Usurum (όπως άλλωστε και η yafka records) αρνούνται να στηριχτούν στα περιστασιακά  στοιχεία της λεγόμενης σύγχρονης εποχής. Να είναι μοντέρνοι με την έννοια που δίνουν σ΄αυτην την λέξη οι σύγχρονοι τους, πράγμα που δεν σημαίνει ότι επιλέγουν να είναι αναχρονιστικοί: απλώς στέκουν στις παρυφές της επικαιρότητας της εποχής τους, κι απ΄αυτήν την άλλη εποχή όπου τα πάντα υποτάσσονται στους όρους της ποίησης, όπου τα πάντα ισχύουν ως σύμβολα κι όχι ως περιγραφικά θέματα, αποπειρώνται ένα έργο που μπορεί να μοιάζει ξένο κι ανταγωνιστικό προς την εποχή τους και το ιστορικό της κλίμα, παρόλο που τόσο η μία όσο και το άλλο τους συμπεριλαμβάνει, τους ερμηνεύει και σε τελική ανάλυση τους προσανατολίζει προς μια υπέρβαση στο τέλος της οποίας περιμένει ο άνθρωπος _

Promo από τον πρώτο ομώνυμο δίσκο που πρόκειται να κυκλοφορήσει αρχές Μαΐου από τη Yafka records

Στίχοι, Μουσική: Σταύρος Ρουμελιώτης

Γιώργος Σταυρίδης: τύμπανα,
Λάμπρος Λαπίνας: φαγκότο
Σοφία Γιαννίτσιου: πιάνο,
Σταύρος Ρουμελιώτης:κιθάρες
Κοσμάς Λαμπίδης: φωνή,
Κώστας Πατσιώτης: ηλ. μπάσο

ηχοληψία, μίξη: Γιάννης Ταβουλάρης
επιμέλεια παραγωγής: Usurum, Γιάννης Ταβουλάρης, Γιώργος Ζιώτας
έργο booklet: Μαρίτα Νιάκαρου
γραφιστική επιμέλεια: Ελευθερία Άνθη

facebook.com/usurum.band
usurum6@gmail.com

Κάπου Εδώ

Κάπου σε ένα χωριό
Δίπλα σε μια σκοτεινή ψεύτικη αγκαλιά
Οι μανάδες σφάζουν τα παιδιά τους
Τραβάνε από το στήθος την καρδιά τους

Κάπου σε ένα χωριό
Δε γιορτάζουν τις χαρές
Το θεό τους βρίζουν οι γριές
Κι οι πιστοί σταυρώνουν ανθισμένες αμυγδαλιές

Κάπου σε ένα χωριο
Δεν κλαίει ποτέ κανείς
Και σ' αγαπώ δε λένε σιγανά
Μόνο το κράζουν σε μεγάφωνα λευκά

Κι εγώ είμαι εκεί
Κι εσύ είσαι εκεί
Κι ο νους μας αρρωσταίνει απ τον αέρα
Γιατί ο ήλιος δεν πετάει φωτιές
Γιατί στο δάσος τους φορέσαν κουνουπιέρα

Γιατί ο άνθρωπος δεν εκπνέει ευχές
Γιατί μολύνθηκε ο εγκέφαλος εκεί πέρα
Κι εγώ είμαι εκεί
Κι εσύ είσαι εκεί
Κι ο νους μας αρρωσταίνει απ τον αέρα

Τη μνήμη μας ταίζουνε ναρκωτικά
Από λωτούς παρσκευασμένα
Και τα αγριόχορτα που φύτρωσαν στο δάσος μαζικά
Με ροζ χαρτιά τα κρατάνε πεθαμένα

Και τώρα πια μας τελείωσε η μπογιά
Που μ' αυτή έγραφε "no pasaran" ο κόσμος
Και το μικρό δε θα ξεμυτίσει απ τη φωλιά
Γιατί μας ντάντεψε στα πόδια του ο τρόμος

Κι όλα τα φτιάχνουνε να μοιάζουνε σωστά
Κι όσα δεν μπόρεσαν θυσίες τα πουλάνε
Και το πληρώνουμε με τόκους ακριβά
Στο χωριό όπου κανίβαλλοι κυβερνάνε