[μεταξύ του φωτός και της σκιάς]

«Η δικαιοσύνη που θέλουμε είναι η συνεχής και η επίμονη αναζήτηση της αλήθειας. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο κάποιος από μας να πεθάνει, έτσι ώστε ο Γκαλεάνο να μπορεί να ζήσει. Έτσι, έχουμε αποφασίσει ότι σήμερα, ο Marcos πρέπει να πεθάνει. Και σε αυτές τις πέτρες που έχετε αφήσει στον τάφο του, θα μάθετε να μην πουλήσετε τον εαυτό σας, να μην παραδοθείτε και να μην ενδώσετε. Στις 2:08 π.μ., δηλώνω ότι ο Εξεγερμένος Μάρκος - ο αυτοαποκαλούμενος υποδιοικητής από ανοξείδωτο χάλυβα - παύει να υφίσταται»

Στιγμές αργότερα η φωνή του πρώην υποδιοικητή ακούστηκε και πάλι, αλλά εκτός σκηνής, λέγοντας: «Καλημέρα σύντροφοι. Το όνομά μου είναι Γκαλεάνο. Εξεγερμένος Γκαλεάνο. Μου είπαν ότι, όταν θα ήταν να γεννηθώ και πάλι, θα ήταν συλλογικά».
 (Yποδιοικητής Μάρκος, 25 Μαϊου 2014).
http://floweroftheword.wordpress.com/

 ***
:και μου το΄λεγε προχτές ο Raoul, ότι το φυτό που πλησιάζει περισσότερο το δέρμα τ΄ ανθρώπου είναι ο κάκτος· πίσω απ΄τ΄ αγκάθια ο φλοιός του είναι τρυφερός, έτοιμος να χυθεί προς τα έξω. ο κάκτος μπορεί να κρατήσει μαχαίρι, όταν χρειαστεί να μεταμορφώσει τη σκιά του, μπορεί να περπατήσει προς το ρυάκι σαν τρίαινα: ο κάκτος με την πράσινη ανθρώπινη συμπεριφορά του γίνεται κομμουνιστής_

( remix: υποδιοικητής μάρκος, εξεγερμένος γκαλεάνο, σωτήρης κακίσης, raoul penman, robert wyatt )