Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

[το μυστικό βάρος των τρελών]


Γρήγορο πετάλι απ΄το μηδέν στο ένα, απ΄το ένα στο μηδέν κι αντίστροφα.
Βιαστικά κι επικίνδυνα περάσματα
ανάμεσα από τ΄αυτοκίνητα,
εναλλαγές...

                
                          ... Φανάρι...

Ζω σε μια πολυκατοικία που δεν έχει κεντρική είσοδο.
Αλήθεια! Οι ένοικοι σκαρφαλώνουν στα μπαλκόνια για να πάνε
στο σπίτι τους. Όταν κάποιος κάνει παιδί, σαν πρώτη μέριμνα,
σα βασική προτεραιότητα έχει την εκπαίδευση του. Του διδάκει
τον τρόπο, τα συγκεκριμένα βήματα για να επιστρέφει στην
"οικογενειακή εστία". Οι απορίες του πρώτου καιρού γι αυτή την
ατέλεια της πολυκατοικίας δεν εκφράστηκαν ποτέ δυνατά.
Υπήρχαν ωστόσο, αλλά πλέον έχουν εξανεμιστεί. Ή, μάλλον, αυτή
η ατέλεια τελικά ίσως βολεύει, αφού στην πολυκατοικία θα
μένουν πάντα οι ίδιοι κι οι απόγονοί τους. Οι εκπαιδευμένοι ας
πούμε. Ποιος ξένος θα καθόταν να μάθει... Στην αρχή βέβαια είχαμε
κάποιες απώλειες. Κάποιοι έχασαν το ρουτινιάρικο βήμα κι έπεσαν
στο κενό. Γιατί εδώ μάγκα μου δεν είναι χαλαρά. Δεν έχει
"ψηλά αγνάντευε" κι όλα καλά. Εδώ έχει κοφτά βλέμματα
και περίεργες γλώσσες. Έχει "πολέμα χαμηλά"
μπας κι αντέξουμε.


                     ... Έφτασα...

Μπαίνω στο ραδιομέγαρο, εξηγώ στον μεταμφιεσμένο σε θυρωρό aκροατή
που θέλω να πάω.
Ασανσέρ.
Ψηφιακή ένδειξη των ορόφων.
0 1 2 3 4 5 6 7 8.
Καλημέρα.
Αυτό είναι για σας.
 
 






















Ναι, τ΄αφήνω στο γραφείο σας.
Γεια σας.
8 7 6 5 4 3 2 1 0...

Σώμα είναι η πέτρα που πίστεψε.



(Τα παραθυρόφυλλα, σ΄αυτά τα σοκάκια των Εξαρχείων, μετακινούνται σπάνια απ΄το ανθρώπινο χέρι· καμιά φορά απ΄τον άνεμο· ποτέ απ΄το φως, ελάχιστα απ΄το χρόνο. aπόψε λίγο μετά τις δωδεκα συντονίσου eδώ: http://www.metadeftero.gr/ για ν΄aκούσεις τον λαχειοπώλη τ΄ουρανού να εξηγεί το μυστικό βάρος των τρελών στον Raoul Penman)))
 
Υ.Γ  Το ποίημα "Το μυστικό βάρος των τρελών", είναι του Σαμσών Ρακά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου