Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

[ρ ε ζ ο λ ο ύ σ ι ο ν]*




Γράφει το χέρι του Καρούζου (συνδεδεμένο με το κύκλωμα της ψυχής):

Ευτύχησα μόνος μου.
Χωρίς ιερότητα χωρίς υγεία
Μερίζοντας τρόμους
ανώφελα μεγάλα κομμάτια
σήμερα πεθαίνω
αύριο πεθαίνω.
Στον άγιο αριθμό των ανέργων
είμαι πάντοτε μέσα.
Διεθνής κι ακάθεχτος
υποφέρομαι
στη θρησκεία του σκούληκα.
Επώνυμο: Πλήρης.


Ένας υγιής άνθρωπος κάνει περίπου 19.000 βήματα την ημέρα. Φέτος προσπάθησε να κάνεις μερικά απ΄αυτά τα βήματα εκεί που ακόμα ζουν πουλιά και δέντρα. Και σκέψου πως περπατάς μέσα σ΄αυτό εδώ το ποίημα ανάμεσα στους στίχους, ανάμεσα στις λέξεις. "Ύστερα" στάσου ακίνητος: Νά ένα Συμπέρασμα!

: Πλήρης είναι αυτός που περιμένει μέσα στο κρύσταλλο της Διαφάνειας. Περιμένει να δει το Θαύμα. Και το Θαύμα είναι ένα ρεύμα, ένα κύκλωμα που ανοίγει με διακόπτη, όπως τα ραδιοκύματα που γίνονται ήχος. Το κλικ  ακούγεται στο ποίημα (η συχνότητα των κυμάτων, για όσους ξέρουν Φυσική, είναι αυτό που ονομάζουμε Μεταφορά). Τίνος πράγματος Μεταφορά είναι όμως τούτο εδώ το ποίημα; Ίσως της καλοσύνης του σκούληκα που τρέφεται, όπως λένε, μόνον με άρρωστα φυτά ενώ αφήνει τα υγιή να μαζεύουν "χρόνο" στη φλούδα τους.

 Αν έδειξε ο σοφία ο Θεός ή η Φύση, ή δεν ξέρω ποιος, όταν τοποθέτησε το κάθε μικροσκοπικό κύτταρο πλάι στο άλλο για να δώσει στη φαντασία μας ένα σώμα, για να δώσει του ψυχισμού μας έναν πύργο στην άμμο, είναι διότι σεβάστηκε το ε λ ά χ ι σ τ ο. Προτίμησε δηλαδή τη σημασία, προτίμησε το πως, κι όχι βέβαια το πολύ, όχι την επανάληψη, όχι το "πόσο". Άφησε όλα τα Θαύματα να ανοίγονται σ΄ένα τόσο δα βλέμμα, σε μια ελάχιστη έλξη, στη διακριτικότητα μιας μοίρας που κεντάει το εργόχειρο της. Και στην πρόνοια της βροχής που σβήνει μ΄έναν τελευταίο, απαλό χτύπο της σταγόνας πάνω στο φύλλο. Σαν το χτύπο των χειλιών όταν προφέρουν τη λέξη "κρίμα".

 Y.γ: Κρατάς μυστικό; Καμιά φορά σκέφτομαι ότι η βασική διαμεσολάβηση της εποχής μας, η κατάργηση της οποίας μπορεί να πυροδοτήσει μια συλλογική απόπειρα ευτυχίας (με άλλα λόγια τον κομμουνισμό), είναι εκείνο το ρ κι εκείνο το σ που διαφοροποιεί τη λέξη "Θραύσμα" απο τη λέξη "Θαύμα". (Και η λύση, περιέργως, είναι αργή σαν αστραπή! γρήγορη σαν τη φλόγα του κεριού!)

* ή [αφιέρωση από ένα παρελθόν που λύπη]
   ή [χρόνια πολλά και μέρες που θα ορίζουμε_

 (2015 ΑD κaι ο raoulpenman έχει φτάσει στην ηλικία που οι κινήσεις καταλήγουν να συνοδεύουν μάλλον τον άνθρωπο κι όχι να προπορεύονται, κι αυτός μαθαίνει να τις απολαμβάνει αγέρωχα, ανακαλύπτοντας ότι ζει ζώντας ζωντανό ζώο - εμ΄πώς; Όσο για την ενόχληση, μάθε σπουδαστή των θ(ρ)αυ(σ)μάτων ότι, προκειμένου να εδραιωθεί μια καινούργια συνήθεια, απαιτούνται 21 ημέρες. aπόψε λίγο μετά τις έντεκα συντονίσου eδ΄΄ω: http://www.metadeftero.gr/ )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου