[η βαρύτητα φωνάζει Εγώ]

Τριαλαριλαρό σαν σήμερα που τόσο ήθελε να σε δει, ώστε δεν τόλμησε να στο ζητήσει. Τόσο πολύ ήθελε να συλλαβίσει ευτυχία. Βάσανο το πέταγμα του γλάρου. Βάσανο να τον χαζεύεις άφταστο. Βάσανο να μην έχεις εικόνα του εαυτού σου. Ένα χρόνο μετά ο Raoul_penman θυμάται και μετράει τις γροθιές που έφαγε το σημαντικό από το ασήμαντο. Μετά χαρίζει τον εαυτό του στην απροσπάθεια. Άνοιξη; Βάσανο οι στίχοι του Καρούζου. Τριαλαριλαρό _

(aπόψε με τον raoulpenman αλητεύουμε στα σώματα των απέραντων γυναικών, αλητεύουμε  στην μιλιά μας, αλητεύουμε στην ακάλεστη πείνα και στην ακάλεστη δίψα- σ΄ ένα ταξίδι κει όπου ο αγέρας πιάνει τα κάρβουνα με τα χέρια. λίγο μετά τις ένtεκα e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/) )

[πάρε.τα.χνάρια.που.άφησα]

Κ ο ρ μ ό ς. - Μόνον αυτός που θα μπορούσε να θεωρήσει το παρελθόν του σαν αποκύημα εξαναγκασμού και ανάγκης θα 'ταν σε θέση να το εκμεταλλευτεί στο έπακρο σε οποιοδήποτε παρόν. Γιατί όσα έζησε κανείς μοιάζουνε στην καλύτερη περίπτωση με το ωραίο άγαλμα που ΄χασε σε μετακινήσεις από τα χτυπήματα όλα του τα μέλη και που άλλο τίποτε πια δεν προσφέρει παρά το πολύτιμο κομμάτι μάρμαρο, απ΄όπου θα πρέπει κανείς
να σ μ ι λ έ ψ ε ι   τ η ν  ε ι κ ό ν α  τ ο υ  μ έ λλ ο ν τ ο ς  τ ο υ.

walter Benjamin_

 

 

 

 

   
eυχαριστώ τους: http://xronos-gia-ksodema.blogspot.gr/

(aπόψε΄λίγο μετά τις έντεκα με τον Raoul penman eδώ: http://www.metadeftero.gr/ )