«ήταν πέναλτυ κύριε Πάνο;»

Φύλλα από φύκια φύλλα από αρμυρίκια φύλλα ευκαλύπτου που

παίρνουν το ριγμένο εραστή από πίσω φύλλα της καρδιάς που

 αναπολεί και κλαίει φύλλα της καρδιάς όταν ερωτικό χέρι τη

χαϊδεύει φύλλα μιας αποτυχημένης ζωής που τίποτα πια δεν

τη βολεύει φύλλα μιας επιτυχημένης ζωής που τη βλέπουν και

γελούν οι ξένοι φύλλα ριγμένα απ΄το μαϊστρο το μεσημέρι που

τώρα ξαπλωμένα στα χαλίκια τα νανουρίζει το βραδινό αγέρι.

Ευτυχισμένα φύλλα που όπως πεθαίνουν έτσι ο καθένας θα ήθελε

 να πεθάνει.

(ΘΩΜΑς ΓΚόΡΠΑς, Στάσεις στο μέλλον, περνάει ο στρατός, τα θεάματα)

(aπόψε λίγο μετά τις 21: 00 σε πείσμα της ρυμοτομίας που παγιδεύει στη γεωμετρία της χιλιάδες βήματα, σε πείσμα αυτών που εμπορεύονται τη νύχτα και τους καρπούς της, o raoul_Pemnan δίχως επαγγέλματα και δίχως βίτσια, δίχως στραπάτσα και αλαλούμ αγάπες δίχως κολλημένα μπρίκια και κολλημένα φτερά σιγοκρέμεται στοχαστικός και αφθαρτίζεται. Ταξινομεί τα κυπαρίσσια της βροχής και χωρίς δυσκολία γκρεμίζει τους οικισμούς των δισταγμών. Γίνεται άμμος αριθμός επιφώνημα κι μ΄ένα ξόρκι κάνει φου σβήνoντας πάσα νοσταλγία και πάσα ρουφιανιά e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/ )